Wat gebeurt er met het lichaam na een onopgemerkt overlijden?

Wat gebeurt er met het lichaam na een onopgemerkt overlijden?

Frisse Kater B.V. | 10+ Jaar Ervaring | 085 06 08 777

Een stoffelijk overschot zit vol met leven. Het is de hoeksteen van een uitgebreid en complex ecosysteem dat vlak na overlijden verschijnt. Gedurende het ontbindingsproces ontwikkelt dit ecosysteem zich en ‘bloeit’ steeds verder op.

Autolyse

Het ontbindingsproces begint enkele minuten na overlijden. Dit proces heet autolyse, of zelfvertering. Vlak nadat het hart stopt met kloppen worden de cellen in het lichaam beroofd van zuurstof. Hierdoor neemt hun zuurgraad toe. Het giftige bijproduct van deze chemische reactie stapelt zich op in de cellen. Enzymen beginnen celmembranen te verteren, waarna de cellen starten af te breken en gaan ‘lekken’. Gewoonlijk begint dit proces in de lever, welke rijk is aan enzymen, en in de hersenen, welke een hoog watergehalte heeft. Uiteindelijk breken alle organen en weefsel op deze wijze af. Beschadigde bloedcellen lekken uit aangetaste lichaamsvaten. Door behulp van zwaartekracht vestigen zij zich in haarvaten en kleine aderen waardoor de huid verkleurt.

Rigor Mortis

Gedurende de eerste stadia neemt ook de lichaamstemperatuur af, totdat deze acclimatiseert aan de omgevingstemperatuur. Hierna begint rigor mortis, oftewel het ‘verstijven’ van het lichaam. Dit begint in de oogleden, kaak, en nekspieren waarna het zich verspreid naar de romp en ledematen. Gedurende ons leven spannen en ontspannen onze spiercellen zich door de handelingen van twee filamenteuze eiwitten (actine en myosine), welke langs elkaar glijden. Na een overlijden worden deze cellen beroofd van hun energiebron. De filamenteuze eiwitten worden hierdoor ‘vergrendeld’. Dit zorgt ervoor dat de spieren zich verstijven en de gewrichten op slot gaan.

Bacteriën

Gedurende deze vroege stadia bestaat het ecosysteem voornamelijk uit bacteriën die leven in en op het menselijk lichaam. Onze lichamen functioneren als gastheer voor grote getalen bacteriën. Ieder oppervlak op ons lichaam biedt een leefgebied voor gespecialiseerdere microbiële gemeenschappen. De grootste gemeenschap leeft in de darmen. Hier huisvesten zich triljoenen bacteriën van honderden of misschien zelfs duizenden verschillende soorten.

De meeste van onze interne organen bevatten geen microben wanneer wij nog in leven zijn. Kort na onze dood stopt het immuunsysteem met werken. Hierdoor kunnen microben vrijuit door het lichaam verspreiden. Dit begint gebruikelijk in de darmen, bij de kruising tussen de dunne en dikke darm. Nu ze vrij zijn om te gaan en staan waar ze willen, beginnen de darmbacteriën de ingewanden van binnenuit op te vreten. Vervolgens vreten ze aan het omringende weefsel, en voeden zich aan een chemische cocktail die uit de beschadigde cellen lekt. Hierna vallen zij het spijsverteringsysteem en de lymfeklieren binnen. Zij verspreiden zich eerst naar de lever en milt, en vervolgens naar het hart en de hersenen.

Putrefactie

Nadat het zelfverteringsproces op gang is gekomen en bacteriën ontsnappen uit het maagdarmkanaal, begint het putrefactie (verrotting) proces. Dit wordt ook wel ‘moleculaire dood’ genoemd. Het zachte weefsel wordt verder afgebroken in gassen, vloeistoffen, en zouten. Putrefactie vindt eerder ook al plaats, maar gaat pas echt in de stroomversnelling wanneer anaërobe bacteriën zich ermee gaan bemoeien.

Putrefactie wordt geassocieerd met een verschuiving van aërobe bacteriesoorten, welke zuurstof nodig hebben om te groeien, naar anaërobe bacteriën, die dit niet nodig hebben. Deze bacteriën voeden zich aan het lichaamsweefsel en fermenteren de aanwezige suikers om in gasvormige bijproducten. Dit leidt tot de productie van o.a. methaan, waterstofsulfide en ammoniak. De gassen bouwen zich op in het lichaam. Dit leidt tot het ‘opblazen’ van de buik en soms ook andere lichaamsdelen.

Dit zorgt voor verdere verkleuring van het lichaam. De beschadigde bloedcellen blijven lekken uit de uiteenvallende lichaamsvaten, anaërobe bacteriën vormen hemoglobine moleculen, die ooit zuurstof rond verplaatsten in het lichaam, om in sulfhemoglobine. De aanwezigheid van deze moleculen geeft de huid een gemarmerd, groen-zwart uiterlijk typisch voor een lichaam dat actief aan het ontbinden is.

Kolonisatie

De volgende stap is dat het stoffelijk overschot volledig wordt blootgesteld aan zijn omgeving. Gedurende dit stadium verandert het ecosysteem in een soort van verzamelplaats voor microben, insecten, en aasgieren.

Twee soorten in het specifiek zijn zeer nauw verbonden met het ontbindingsproces. De bromvlieg en vleesvlieg (en hun larven). Een lichaam in ontbinding geeft een stinkende, ziekelijk-zoete geur af, bestaande uit een complexe cocktail van vluchtige verbindingen die veranderen naarmate het ontbindingsproces vordert.

Bromvliegen vangen deze geur op met behulp van gespecialiseerde ontvangers op hun antennes. Bij ideale omstandigheden kunnen zij een lijk over 60 kilometer afstand al ruiken! Wanneer de vliegen op het lichaam neerdalen beginnen ze met het leggen van eieren in lichaamsopeningen en open wonden.

Maden

Iedere vlieg legt ongeveer 250 eieren die uitkomen binnen een tijdsspan van 24-uur. Dit creëert een klein leger aan maden. Deze maden voeden zich aan het rottende vlees en veranderen vervolgens in grotere manden, welke zich enkele uren blijven volvreten totdat ze wederom toenemen in omvang.

Ze blijven dooreten totdat ze genoeg hebben gehad. Hierna kronkelen de dikke maden enkele meters ver van het lijk af. De maden verpoppen zich en transformeren uiteindelijk in volwassen vliegen die het proces van begin tot eind herhalen totdat er niks meer over is om aan te voeden.

Een lijk dat actief aan het ontbinden is zal, onder de juiste condities, aangevreten worden door enorme aantallen maden. Deze massa van maden genereert zodanig veel warmte dat de lichaamstemperatuur met liefst 10 graden Celsius (of meer!) kan toenemen.

Meer insecten

Normaliter kunnen er tientallen diverse soorten insecten gevonden worden bij een lijk. In de winter zijn er meestal andere insectengroepen te vinden dan in de zomer. Met warm weer duurt het circa twee weken voordat een lijk is opgegeten door maden. Hierna blijft er eigenlijk nog maar weinig over van het stoffelijk overschot wat inmiddels is gereduceerd tot botten, kraakbeen, opgedroogde huid en haar. Het werk van de maden wordt overgenomen door spektorren, museumkevers, en kleermotten. Spektorren eten het droge vlees van de botten af, museumkevers eten andere insecten, en kleermotten eten het haar en de huid op.

Het enige wat hierna nog overblijft zijn de tanden en een schoon gevreten skelet.

Hulp nodig bij de schoonmaak na overlijden? Neem dan contact op met Frisse Kater BV. Wij zijn 24/7 inzetbaar en voeren werkzaamheden uit voor families, als woningbouwvereniging en andere partijen. Wij staan klaar om te helpen, wacht dus geen moment langer. Neem vrijblijvend contact met ons op via ons contactformulier, of mail / bel ons direct via info@frissekater.nl of 085 06 08 777.

(Like ons op Facebook en deel s.v.p. dit artikel via social media zodat je anderen hiermee kunt informeren.)

Over Frisse Kater B.V.

FRISSE KATER is opgericht in september 2014 en gespecialiseerd in het reinigen van extreme & uitzonderlijke situaties. Wij opereren landelijk en zijn 24/7, 365 dagen per jaar inzetbaar. De resultaten van ons werk zijn meer dan indrukwekkend. In tegenstelling tot andere reinigingsbedrijven houden wij ons (bijna) uitsluitend bezig met de reiniging van extreme & uitzonderlijke situaties. Hierin zijn wij beslist uniek in Nederland. Door deze specialisatie kunnen wij onze klanten compleet ontzorgen, en de persoonlijke aandacht geven die zij verdienen. Onze dienstverlening is altijd persoonlijk, met een ongeëvenaarde standaard van kwaliteit en service.

T: 085 06 08 777 E: info@frissekater.nl